En dat kan je op verschillende manieren opvatten…

Langs de ene kant gaat alles gewoon door, hier althans, want we zijn nog steeds beiden “gewoon” aan het werk. Het leven is hier net zoveel veranderd… Behalve dat uit werken gaan veel meer energie vraagt dan anders… Véél meer…

Langs de ander kant lijkt iedereen, nog steeds, te flippen…
Bij de minste aankondiging van een raad of persconferentie omtrent nieuwe maatregelen begint de bevolking hamstergedrag te vertonen. Dit uit zich in lange rijen aan de supermarktinkom, want hier mogen maar een beperkt aantal mensen tegelijk binnen. En natuurlijk het bijkomende gemekker op sociale media…



Dat het geen zin heeft om te mekkeren laat dat duidelijk zijn… maar het is voor velen wel de enig uitlaatklep (dat denken ze toch…) Door te zagen tegen elkaar raken we toch een deel frustraties kwijt. Aangezien dit niet meer life kan doen we het maar op Facebook.
Uiteindelijk is het ook dat wat ik hier nu doe, toch?

Want dat is wat ik nu eigenlijk wilde vertellen… Vrijdag was ik toch weer zo verbaast hoe veel een werkdag in de supermarkt van amper 5 uurtjes vergde…
Toen ik thuis kwam voelde ik me leeggezogen…
Elke dag opnieuw komen er nieuwe, na te leven veiligheidsegeltjes bij… Wat eerst niet mocht MOET nu en visa versa…
Eerst moeten we tussen elke klant de handen ontsmetten, ondertussen ontsmetten we ook elke kar tussen de klanten en mogen we handschoenen en mondmaskers dragen. Het idee misschien nog weken en zelfs maanden in deze omstandigheden te moeten werken maakt me een beetje moedeloos.
Het feit dat je zelf en anderen ermee beschermd ok, maar het brengt voor mij althans een massa andere ongemakken met zich mee. Ik sta weer vol eczeem van de stress en de producten waar ik niet tegen kan. Toen ik vrijdag thuis kwam aren niet enkel mijn handen aangetast, maar ook mijn ganse gezicht en nek. Toch wil ik langs de ene kant blijven werken, al was het alleen maar voor het feit dat ik dan niet extra buiten moet om te gaan winkelen… Mijn lijf schreeuwt om dit wel te doen. Dilema…

Dus mensen, je kan wel zagen dat je MOET thuis blijven… Wat als je niet MAG thuisblijven… Misschien moet je je eens in die situatie stellen…

Zo, ik ben weer van men frustraties vanaf…
Mocht iemand het toch hebben gelezen…
Mercie!