We zijn nu een dikke maand in het hele lock down-verhaal… en eerlijk?… ik zit graag in mijn kot.
Ik begrijp dat andere mensen het hiermee moeilijk hebben, maar ik niet…

Ik ben nu eenmaal geen uithuizig type… Niemand van ons gezin trouwens. We houden niet van drukte, zijn op rust gesteld. Behalve mijn man zijn motor-club die best wat vrienden over de vloer brengt missen we weinig van ons leven voor de corona-crisis.
Mijn kind heeft geen hobby’s en clubs, (ik deed vroeger eigenlijk ook niks van hobby’s en sport, speelde liever lekker buiten, in de bomen klimmen enz…) wil dit niet, is graag gewoon thuis… dus nee, ze mist dit niet.
Laat ons zeggen dat ik ook niet (echt) helemaal tureluurs wordt van het feit dat ze altijd bij mij is. Ook hierover heb ik al andere dingen gelezen bij ander mensen. Makkelijk werken is wat anders natuurlijk, maar kom, dat is voor iedereen zo toch?

Ik ben oppergelukkig als ik lekker thuis ben. Dat was ook al zo voor dit hele gebeuren en nu misschien nog meer… Mede hierdoor maakt “uit werken gaan” voor mij misschien wel extra moeilijk?
Natuurlijk speelt je omgeving hier natuurlijk ook een rol bij. Ik kan me voorstellen dat deze periode op een dompig appartement een heel anders verhaal is.

Ook op creatief gebied is deze periode voor mij wel aangenaam. Ook hier beken ik natuurlijk schuldig op het feit dat ik een mooi creatief kot heb, maar dat is het niet alleen..

Om een beetje de gedachten te verzetten ben ik weer aan het illustreren geslagen.
Wat begon met een doodle-challange op Instagram, loopt zelfs al een beetje uit de hand met “de tijd uit het oog verliezende illustraties…”

Van snelle strakke illustraties, ben ik nu overgestapt op meer uitgewerkte, dromerige versies. Momenteel werk ik aan een nieuwe challange op Instagram van Jules et Jack. Het gaat om een DTIYS (draw this in your style) van 1 van haar eigen illustraties.
Benieuwd? Hou zeker mijn Instagram in de gaten!